سوال آشنایی است.احتمالا از زمانی‌ که امیر کبیر مدرسه دارلفنون را تأسیس کرد موضوع انشا اجدادمان هم بوده .همه ما هم فکر می‌‌کنیم جوابش را می‌‌دانیم اما واقعیت این است که یا جوابش برای خودمان هم معلوم نیست ،یا معلوم هست اما مجبور می‌‌شویم جاهای مختلف  جواب‌های مختلف بهش بدهیم.مثلا اگر تو دبستان موضوع انشا می‌‌نوشتیم ثروت بهتر است مجبور می‌‌شدیم تابستان را در راه تحصیل علم بگذرانیم.سال‌های آخر دبیرستان پدر و مادر‌هایمان تشویقمان می‌‌کنند که علم را انتخاب کنیم و به دانشگاه برویم اما اگر رشته? فلسفه یا تاریخ را انتخاب کنیم از ما می‌پرسند که بچه پس چطور می‌‌خواهی‌ پولدار بشی‌؟اگر وارث نبوغ بوعلی سینا و دانشجوی دانشگاه برکلی باشیم باعث افتخار همه هستیم اما اگر نابغه ولی‌ پولدار نباشیم نمی‌‌توانیم به ادامه امیدوار باشیم .

 تا آن‌جا که یادم می‌آید، زنگ انشا معلم گچ به دست می‌گرفت و پای تخته سیاه می‌نوشت؛
ـ موضوع انشا: «علم بهتر است یا ثروت؟»
و حتی قبل‌تر، مادرم همیشه می‌گفت، وقتی که مدرسه می‌رفته، موضوع انشای آن‌ها همین بوده است و بچه‌های کلاس که یکی‌یکی می‌آمدند و انشای‌شان را می‌خواندند بعضی‌هایی که وضع اقتصادی‌شان خوب نبود، اکثراً  می‌گفتند: ثروت، چون مزه‌ی نداری و بی‌پولی را چشیده بودند. ولی بعضی‌ها هم که وضع اقتصادی‌شان خوب بود، باز می‌گفتند ثروت، چون مزه‌ی دارایی را چشیده بودند و حاضر نبودند آن را با هیچ چیز عوض کنند حتی با علم و دانش. البته بودند آن‌هایی که می‌خواستند خودی نشان بدهند یا این که بعداً انگشت‌نما نشوند می‌گفتند: علم. اما فقط خدا می‌دانست که ته دلشان با انشای‌شان فاصله‌ای است از زمین تا جایی آن‌ورتر  از آسمان. البته وقتی خوب دقت می‌کردی، می‌فهمیدی که هر دو لازم است چون ثروت سرمایه‌ی مادی است و علم سرمایه‌ی معنوی.

اگر بخواهیم مطالب فوق را جمع بندی کنیم و به نتیجه ای برسیم باید بگوییم که علم و ثروت مکمل هم می باشند.نه آن و نه این، به تنهایی مشکلی را حل نمی کند. ثروتی خوب است که در خدمت علم باشد و علمی خوب است که در مسیر کمال هدایت شود.

شاید بهتر باشد صورت مساله را تغییر بدهیم.جهل بدتر است یا فقر؟

حالا خودمونیم:علم بهتره یا ثروت؟؟؟!!!